sabato 27 settembre 2014

Mai comente in custos meses b’at istadu mudìmene in sos progetos linguìsticos de sa regione. Semus timende chi sa giunta regionale iscontzet totu su traballu de custos annos pro sa limba sarda. Su fatu de èssere lòmpidos (in su 2006) a un’istandard isperimentale est istadu su resurtadu prus mannu chi nos permitit de impreare sa norma iscrita in totu su territòriu natzionale sardu.
Sas promissas de sos chi ant bìnchidu s’atzapant in 7 rias de su programma eletorale issoro: “Cominciamo il domani significa dare centralità alla nostra identità e quindi affrontare il tema della lingua sarda che non si riflette in sterili slogan e dubbie politiche ma trova coraggio e sostanza nel riconoscimento di un bilinguismo reale in ossequio alla politica dell’UE nei confronti delle lingue regionali in attuazione dell’articolo 22 della Carta europea dei diritti fondamentali. In questo contesto la promozione della lingua sarda nelle sue varianti linguistiche non è soltanto una questione di identità, di rispetto della storia e delle tradizioni culturali della Sardegna, ma apre prospettive di sviluppo nel campo della scuola, del lavoro e della rappresentanza politica”.
Non si faeddat de istandard, non si faeddat de comente giughere a in antis sas polìticas linguìsticas. Est ladinu a totus chi unu pianu pro su bilinguismu su presidente Pìgliaru non bi l’at e non l’at tentu mai, comente non l’ant tentu mai sas duas universidades italianas chi bi sunt in Sardigna (Casteddu e Tàtari). Duncas est de importu mannu su fatu de non pèrdere sos pagos deretos chi sa limba cosa nostra at otènnidu fintzas a dies de oe. In custu momentu de dificultade b’at bisòngiu de unidade in su movimentu linguìsticu faghende·lu devènnere semper prus mannu a manera chi potzat abratzare semper prus gente.
Tocat de pònnere a banda sos personalismos e sos chertos chi podent èssere nàschidos dae una dialètica isballiada e pro sèberos o esigèntzias chi non andant bene a un’ala geogràfica prus a prestu chi a un’àtera. Chistionende cun medas persones nos semus abbigiados chi b’at una confusione manna in cussu chi pertocat s’istandard ortogràficu.
Sa pregunta prus fitiana chi lompet dae s’opinione pùblica est “ma cale sardu?”, chene cumprèndere chi sa norma est pro s’impreu iscritu e non pro sa forma orale. Subra de custu puntu tocat de bi traballare meda, ca in paritzos pensant chi s’istandard at a andare a iscantzellare sas variantes dialetales de sas biddas, ma gasi no est; podet petzi fàghere de amparu a custos limbàgios, chi, pensamus, potzant èssere impreados a livellu locale (comunale) semper cun su rispetu de s’ortografia.
Creimus chi su movimentu linguìsticu si potzat galu istèrrere in totu su territòriu de sa natzione sarda cun progetos de collaboratzione, impare a sos assòtzios chi faghent atividade de promotzione e amparu de sa limba sarda. In custa manera at a pòdere crèschere sa cussèntzia linguìstica de su pòpulu nostru e cun issa sa dinnidade de sa limba nostra.
Pensamus chi siat de importu pesare una mobilitatzione, ponende in pare totu sas realtades chi cherent su bilinguismu e nos ponimus a disponimentu pro agiudare a la fàghere.

Assòtziu Su Majolu



Agiuda·nos

Powered by Blogger.

Atividades coladas








FB in Sardu

Ischida

Artìculos apretziados