Sardi…sardignoli,
Shalòm (ebràicu po Salude, in àrabu Salam)!
No,
non cherzo èssere malu, est unu paralùmene ca sos italianos nos ant
jau po meda annos. Però como seo jeo su chi ddu nat, e mi paret su
menzus paralùmene chi mi benit a conca. Su poite est de cricare
in sa cantzone ca at a rapresentare sa Sardinga in s’Expo. Una
cantzone chi in logu de èssere cantada in sardu, comente jeo e meda
àtera zente si pentzaiat, comintzat in una limba chi fragat meda, po
non nàrrere ca est, Ebràicu!!! Gràtzias a Gigi Sanna, senior, no
su cantante...
Annos e annos de istùdiu, de ricercas, de suore ite
ant batiu? Una pariga de lìnias in una limba chi como tzertas
pessones cherent fàere passare comente nuràgica e chi, gràtzias a
“deus”, cuasi nissunu de sos archeòlogos e de sos linguìstas at
crèfiu reconnòschere. Oviamente cun arresone, atzungo jeo. Sos
datos, infatis, nant ca fintzes ai como no est istètiu agatau nudda
de iscritu in nuràgicu e craramente prus pagu subra sa pronùntzia
sua, e ancora de prus, est sa prima borta ca apertamente si faet
cumprèndere ca sos nuràgicos fiant unu pòpulu semita. Ma, ancora
un’àtera arresone m’at mòviu a iscrìere custa pariga de
lìnias: una popolatzione politeista, comente a sos “nuragìcos”
ca fintzes a sa època de Ospitone (VI sèc. Ap.Cr.) veneraiat
deghenas de Deos, resurtat dae sa cantzone ca fiant adoradores de
YHWH… e fintzes sos gigantes saludant YHWH comente si fesset su
deus issoro.
E poi non tocat a nàrrere ca sos sardos mèritant su
juo ca s’Itàlia ddis at postu dae annos e annos. Non teneus
arrispetu nemancu po sa limba nosta… Tristemente mi pregunto: ma
inue chereus lòmpere deasi postos? Shalóm Nephilím bené shamásh
/ nur’akúsh ’abaím sa’án / shalóm ’olám’oz hýh / láb
Yhw malakím shardán : Salve giganti figli del sole / tori della
luce padri santi / salve eterna forza della vita / cuore di Yhw
signori giudici re.